[Orpg] Jacintha & Tessa

Merel :

Ik knikte en veegde mijn tranen af.
Ik liep naar de kaptafel in mijn kamer en waste even mijn gezicht.
Ik nam nog even diep adem.
"Ik ga gelijk naar hem toe."zei ik vast beraden.
Olivia sprak me even moed in en ik liep de kamer uit.
Ik zuchtte nog even op de hal en liep er dan langzaam door heen.

Ik kwam bij de deur van het kantoor waar normaal Edward altijd werkte.
Toen ik op de deur klopte "Kom binnen!" hoorde ik ivons stem zeggen.

Ik liep de kamer in en zag dat Edward bij het bureau stond.
"Ow Merel !" zag ik Ivon verbaasd kijken.
Hij gebaarde even naar Edward dat die beter even uit de kamer kon.
Hij knikte en groette mij even.

"Wat kan ik voor je doen Merel ?"
Ik keek even naar de grond.
"Ik hoopte even met je te kunnen praten."

Olivia Elaine Newton

Ik loop even de kamer van Merel uit en zie Edward dan.
Ik ren op hem af en vlieg in zijn armen, ik giechel even.
Op dat moment komen ook zijn ouders weer aangelopen, ze lachen even en lopen dan weer door.
Ik kijk naar Edward " Olivia ik moet morgen helaas wel weer verder gaan met mijn taken .. Maar ik zal zo veel mogelijk bij je proberen te zijn " zegt hij dan.
Ik knik.

Merel :

Ivon knikte en vouwde het boek dat voor hem lag dicht.
Hij stond op en wees naar een tafel met 2 stoelen.
We gingen daar zitten.

Ik zuchtte even.
Ivon keek me erg lief aan en pakte mijn handen beet.

"Wat is er Merel wat wil je me dringend zeggen."
Ik kreeg het even benauwd maar ik moest dit doen.
Ik raapte alle moet bij elkaar.
"Ivon je weet dat ik de laatste tijd veel overgeef."
Ivon knikte.
en sloeg opeens een hand voor zijn mond.

"Ben je weer ziek , is het nu ernstiger ?" Ivon begon opeens zich erg ongerust te maken over mijn gezondheid.

Hij begon te stressen.
Ik probeerde hem rustig te krijgen maar dat lukte niet.
Hij zei maar steeds dat die het zo erg vond en...
"Ivon ik denk dat ik zwanger van je ben !" schreeuwde ik opeens uit.

Ivon draaide zich om en keek me even verward aan.
"Wat zei je ?"
Ik keek hem aan en maakte een glimlach.
"Ivon ik ben overtijd ik denk dat ik zwanger ben."
Ivon begon te lachen en tilde me op en slingerde me in rondjes door de kamer.

"ow dit ga je niet menen ik word vader !"
Ik begon ook te lachen.
Opeens werd die serieus.

"ben je al door een dokter onderzocht , gaat alles goed met je ? Hoeveel weken ben je al ?"

Ik moest lachen om al die vragen.
"Ivon rustig , ik denk 1 a 2 weken dus nog niet zo lang en nee nog niet bij een dokter geweest."
Hij kon het niet geloven zo blij was die.

Olivia Elaine Newton

Ik glimlach even naar hem, hij wilt me bijna een kus geven.
Ik houd hem tegen ik lach even zacht " straks zien je ouders het of een van de dienstmeiden " zeg ik dan.
Edward lacht even en tilt me mee naar mijn kamer, daar geeft hij me een kus.
Net op dat moment komt er een dienstmeid binnen gelopen, gelijk laat ik Edward los.
Ik word rood " mijn excuses " zegt de dienstmeid dan.
" het is niet wat u .. " maar ik kan mijn zin niet afmaken, ze verlaat de kamer.
Ik kijk even naar Edward en samen barsten we dan in lachen uit.
Ik genoot weer met volle teuge van het leven, ik had weer zin om te zwemmen, wandellen, in bomen te klimmen .. Van alles en nog wat.
Ik was weer de oude Olivia.
Ik kijk naar Edward " je bent geweldig, dankjewel voor alles .. En ik eerst maar denken dat je een kwal was " zeg ik dan tegen Edward glimlacht.
" Olivia je hoeft me echt niet te bedanken .. Ik kan toch moeilijk mijn verloofde niet helpen " zegt hij dan.
" Ik zal binnenkort maar eens met Merel op stap gaan voor jurken " zeg ik dan met een glimlach tegen Edward.
Hij tilt me op en draait rondjes met me, ik begin te lachen.
Opeens zet Edward me weer neer " nu ik toch nog even vrij ben .. Wil ik je graag iets laten zien " zegt hij dan.
Hij pakt mijn hand vast en neemt me mee, we kwamen de dienstmeid tegen , ze giecheld even wat maar we lopen door.
Als we beneden aankomen worden we aangekeken door alle lakeien en dienstmeiden.
Edward kijkt even om zich heen en begint dan te rennen, ik lach en ren met hem mee.
Uiteindelijk komen we buiten, we lopen verder de tuin in dan normaal.
We lopen uiteindelijk tussen een paar bomen door, daar staat een prieeltje omhuld door bloemen.
Er staan allemaal kaarsjes omheen en in, er liggen wat bloembladeren ook zijn er een paar lampionetjes.
Ik kijk met grote ogen " E..Edward heb jij dit gedaan ? " zeg ik dan.
Hij knikt even, ik smelt zowat ... Wat was dit romantisch.
Het is al wat donkerder aan bmhet worden wat het nog extra romantisch maakt.
We lopen naar binnen toe en gaan zitten, Edward pakt even een schaaltje met wat hapjes.
Hij voert me er eentje, ik eet mijn mond leeg " heerlijk " zeg ik dan met een glimlach.
Edward kijkt me aan " ik dacht dat je dit wel verdiende " zegt Edward dan.
Ik kijk hem aan " jij verdient dit meer als mij .. Na alles waar door je me geholpen hebt " zeg ik dan.
Hij glimlacht even " Olivia jij bent het licht in mijn leven, jij hebt me geleerd te genieten van het leven, lief te hebben, vrolijk te zijn .. Er is alleen één ding waar ik minder blij mee ben mevrouw Newton .. " zegt hij dan.
Ik kijk hem even zorgelijk aan " u haalt het slechtste in me naar boven, door u wil ik en breek ik regels " zegt hij dan, ik giechel even.
" Hoe dan ook .. Ik wou graag wat aan u laten zien " zegt hij dan.
Hij staat op en gaat op zijn knieën voor me zitten.
Hij pakt een doosje tevoorschijn en maakt hem open, er zit een gouden ring in die ingelegd is met diamanten, in het midden zit een robijn.
" Lieve, allerliefste mevrouw Newton .. Ik vond een verloving niet compleet zonder ring en ik wil hem ook geven als blijk van mijn liefde voor u " zegt hij dan .
Er rolt even een traan over mijn wang, Edward haalt de ring uit het doosje.
Ik geef mijn hand aan hem, hij doet de ring om.
Ik vlieg hem om zijn nek " Edward je bent geweldig, ik wist niet dat ik ooit zo veel van iemand kon houden " zeg ik dan.
Ik geef hem een kus.
Uiteindelijk kijk ik naar de ring " vind je hem mooi ? " vraagt Edward dan, ik kijk op " mooi ? Ik vind hem prachtig " zeg ik dan.
Edward stopt weer wat te eten in mijn mond, ik pak het dienblad van hem over.
Ik pak ook iets te eten voor hem en stop het in zijn mond.
Ik lach even.
Ik kon ook niet wachten om Merel mijn ring te laten zien.

Merel :

Zo hadden Ivon en ik een poosje gepraat.
Ik zal over een paar maanden naar een arts gaan om het zeker te weten.
Ik zat op Ivon's schoot en hij hield zijn handen op mijn buik.
We hadden afgesproken om het nog niemand te vertellen in verband met de regels.
Hij stond even op.
Hij ging naar het Bureau en legde alle papieren weg.
"Ik heb wel wat vrije tijd verdient." zei hij lachend.
Ik liep naar hem toe en sloeg mijn handen om zijn middel.
"Ik hou van je." Hij glimlachte en gaf me een kus.
Hij pakte mijn hand beet en zo liepen we uit de kamer.

We liepen even in de tuin lekker rustig met ze tweeën.
Heel even leken mijn zorgen te zijn verdwenen.
We gingen op een bankje zitten en keek hoe het langzaam donker werd.

Opeens bedacht ik dat we nog niks hadden gegeten.
Ivon begon te lachen en pakte weer mijn hand beet.
Toen ik de eetzaal binnen kwam branden er kaarsjes en stonden er heerlijk eten.

Ik keek even verbaasd naar hem.
"Dit heb jij niet gedaan!"lachte ik.
Hij knikte "Je weet dat ik niet kan koken."

Ik schoot in de lach en liep samen met hem naar de lange tafel.
De kleine stuk helemaal aan de voorkant was netjes opgemaakt met allemaal eten.

Ik bidden even en toen vielen we aan.
Naja aan vielen gewoon wat nette mensen doen.
Ik werd eigenlijk wel een beetje misselijk van ale geuren.
Maar wou Ivon niet teleurstellen en pakte een stuk vlees.
Ik keek even naar Ivon.
"Wist je dat ik nu de gelukkigste man ben." zei hij zacht.

Ik glimlachte maar was bang dat ik hem op den duur ging teleurstellen.

Olivia Elaine Newton

Edward staat op en komt voor me staan, hij steekt zijn hand uit " mag ik deze dans van u ? " zegt hij dan.
Ik lach even " maar natuurlijk " zeg ik dan, ik leg mijn hand in de zijne en sta dan op.
Ik sla mijn armen om hem heen en samen dansen we.
Uiteindelijk sla ik mijn armen om zijn nek, ik geef hem een kus.
Edward verplaatst langzaam zijn handen naar mijn heupen.
Uiteindelijk draait hij me om en slaat zijn armen weer om me heen, hij doet mijn haar even opzij en geeft me een kus in mijn hals.
Langzaam doet hij mijn mouw opzij en geeft me een kus op mijn schouder.
Ik lach even en draai me weer om, ik doe mijn mouw normaal en kijk Edward aan.
Het begon wel erg donker te worden, ik pak Edward zijn hand vast en loop met hem onder het afdakje vandaan.
Ik giechel even als ik Edward verbaasd zie kijken, ik ga op de grond zitten.
Edward komt maar naast me zitten, dan ga ik liggen, ik kijk naar de sterren.
Ook Edward doet het zelfde, hij pakt mijn hand vast.
Ik glimlach even.

Merel :

Toen we het eten op hadden kwam Ivon naast me zitten.
Zijn ogen straalde van geluk.
Hij wou me een kus geven maar ik voelde me opeens misselijk worden.
Ik stond op en rende naar de hal.
Ivon kwam snel aangelopen.

Ik zuchtte even diep toen het voorbij was en ging tegen de muur aanstaan.
Ik liet me zachtjes via de muur naar beneden glijden en barsten in tranen uit.

Ivon hurkte zich voor me.
"Het spijt me"fluisterde ik zacht.
"Het geeft niet."zei die erg lief.

Hoe kon ik dit ooit verdragen.
En het is nu pas 2 weken wat straks als het een paar maanden oud is.
Eigenlijk wist ik het gewoon zeker dat er wat in me groeide.

Maar ik kon er niet van genieten.
Niet nu.
Ivon lachte lief naar me.
Hij pakte mijn hand en hielp me overeind.
Samen liepen we naar mijn kamer.
Ik was moe.

Ik kleden me even om.
En ging op het bed liggen.
Ivon kwam naast me liggen.
Ik legde mijn hoof op zijn schouder en pakte zijn handen beet.
"Strak ben ik geen goeie moeder ?"
Hij keek me aan.

"Jij word de beste moeder ik heb jou uitgekozen als de moeder van mijn kinderen , het komt zeker goed."

Hij was zo lief zo teder.
Ik viel langzaam in slaap.
Ivon deed de dekens wat beter over me heen en bleef bij me liggen.

Olivia Elaine Newton

'' Weet je dat ik eigenlijk nooit naar de sterren heb gekeken ? '' zegt Edward dan.
Ik kijk hem even aan '' net als de zonsopgang en ondergang '' zeg ik dan met een glimlach.
Hij knikt '' ik ben blij dat ik je heb leren kennen Olivia, door jou geniet ik eindelijk van het leven .. ik was voorheen inderdaad nogal een kwal .. '' zegt hij dan.
Ik kijk hem even aan en kijk dan naar de sterren, Edward leunt even op een arm en met zijn andere hand draait hij mijn hoofd via mijn kin naar zich toe.
Hij drukt zijn lippen op de mijne '' ik houd van je '' zegt hij dan tussendoor.
Ik lach even en kijk hem aan '' ik ook van jou '' zeg ik dan.
Hij blijft even in mijn ogen kijken '' je hebt erg mooie ogen, je bent al sowieso mooi .. zowel van binnen als van buiten '' zegt hij dan met een glimlach.
Ik bloos, ik kon nooit zo goed met complimentjes omgaan.

Merel :

Ik lag heerlijk tegen Ivon aan.
Ik droomde van een pracht weiland.
Ik rende er door heen richting Ivon.
Maar opeens werd alles zwart.
Ivon verdween langzaam.
"Ivon !!!"schreeuwde ik.
Ik viel in een zwart duister gat.
Ik schrok wakker.
Ik was helemaal bezweet.
Ivon sliep naast me.
Ik zuchtte even diep en sloeg de dekens van me af.
er staat een kom met water naast het bed.
Ik pak het doekje en doop het in het koele water.
Ik veegde het zweet van mijn voorhoofd en liep naar raam.
Ik kon er maar niet komen en mijn buik voelde zwaar.
Opeens was mijn buik enorm en was ik helemaal alleen.
Ivon was weg en ik zat in een armoedig gat.

Dit keer schrok ik wel wakker.
En keek om me heen.
Ivon werd ook wakker.
En zag mijn bezwete hoofd.
Ik zuchtte.
Hij wreef met zijn hand over mijn rug.
Hij liep naar de kom met water en pakte en doek en legde die op mijn hoofd.
Het was maar een droom herhaalde ik steeds een droom een nachtmerrie..

Ivon kwam wat onbezorgd naast me zitten.
"Gaat het echt wel?" vroeg die.
Ik knikte.
Ik sloeg de dekens van me af en stond op.
Mijn handen gingen automatisch naar mijn buik.
Ik ging in de vensterbank zitten en keek even naar de sterren.

Olivia Elaine Newton

Ik gaap eventjes, ik ben best moe.
Edward lacht even '' zullen we maar weer naar het paleis toe gaan ? '' zegt hij dan.
Ik knik eventjes, ik wil opstaan en zelf lopen maar voordat ik dat kan doen tilt Edward me al op.
Ik moet even lachen '' ik kan best zelf lopen hoor '' zeg ik dan.
Edward kijkt me aan '' nu even niet '' zegt hij dan.
We lopen naar het paleis toe en gaan naar binnen toe, Edward tilt me mee de trap op '' doe voorzichtig '' giechel ik dan zacht.
Hij zet me bovenaan de trap neer, ik maak een reverence '' goedenacht meneer '' zeg ik dan met een knipoog.
Ik draai me om en wil weglopen maar Edward pakt me vast aan mijn arm en trekt me terug.
Hij geeft me een kus.
Er komt een dienstmeid aangelopen die zich rot schrikt, ze laat een kom met water uit haar handen vallen en roept dan '' inbrekers ! '' in paniek uit.
Ik draai me om en giechel even '' rustig maar mevrouw, ik en Edward zijn het maar '' zeg ik dan.
Er komen een paar andere dienstvrouwen aangerend '' nemen jullie maar lekker rust, ik zal de kom wel even opruimen '' zeg ik dan met een glimlach.
Ze bedanken me en gaan weg, ik moet even lachen en ga zitten bij de gebroken kom.
Ik raap de scherven wat bij elkaar.

Merel :

Ivon zat nog steeds op het bed en keek naar me.
De glinstering van de maan weerkaatste op mijn blonde haren.
Ik keek even Ivon aan en liep weer naar het bed toe.
Ik ging weer onder de dekens liggen.

Ivon pakte me beet en drukte me dichter tegen hem aan.
Ik gaf hem een kus.
Hij gaf me een kus op mijn hals.
"Ivon ik ben moe."
Hij knikte begrijpelijk en liet me wat losser.
Ik legde weer mijn hoofd tegen hem aan.
Hij ging met zijn handen door mijn haar heen.

Ik viel weer rustig in slaap met de hoop dat ik die nachtmerrie niet weer zal krijgen.

Olivia Elaine Newton

Ik loop samen met Edward naar beneden naar de keuken toe.
Daar gooi ik de scherven weg en pak ik even een emmer met een doekje.
Ik loop naar boven en haal het water weg.
Uiteindelijk is het weer schoon, ik sta in mijn slaapkamer en doe mijn nachtjapon aan.
Ik twijfel tussen de vensterbank en het bed, uiteindelijk pak ik mijn overjas en een plaid.
Ik ga in de vensterbank zitten met het plaid om me heen, ik kijk nog even naar buiten.
Dan kijk ik even naar de prachtige ring aan mijn hand.
Uiteindelijk val ik in slaap.

De volgende ochtend word ik vroeg wakker, ik spring uit de vensterbank en besluit me dan om te kleden.
Ik doe mijn onderjurk en korset aan, vervolgens doe ik een simpele witte jurk aan.
Ik pak een paar schoenen en ga voor mijn spiegel zitten, ik borstel mijn haar door en steek het dan op door een lintje.
Ik fris mijn gezicht wat op, ik zag er een stuk beter uit dan de weken hier voor.
Ik kijk nog even blij naar mijn ring.

Merel :

Ik werd wakker en Ivon lag nog heerlijk te slapen.
Ik kleden me snel om en deed een licht blauwe jurk aan met witte kant.

Ik ging voor de kaptafel zitten en borstelde mijn haar.
Ik stak het strak op.
Ivon lag nog steeds te slapen en ik verliet zachtjes de kamer.

Ik moest even nadenken.
Ik liep de tuin in en voelde de heerlijke ochtend bries in mijn gezicht.
Er lagen allemaal dauw druppels op het gras.
Ik trok mijn schoenen uit en ging er met mijn blote voeten doorheen.

Het voelde heerlijk fris aan.

Olivia Elaine Newton

Uiteindelijk sta ik op en loop naar beneden toe, ik ga naar buiten toe.
Al snel zie ik Merel lopen, ik loop even naar haar toe '' goedemorgen '' zeg ik dan vrolijk.
Ze schrikt '' sorry '' zeg ik dan met een glimlach.

Merel :

"Jij ook goedemorgen." zei ik wat geschrokken.
Ik keek ven naar mijn natte voeten.
En begon te lachen.

"Wat hebben wij met water."
Olivia begon ook te lachen.

Ik draaide even een rondje en mijn rok zwierde langs me heen en achter me langs.
Wat was deze jurk toch mooi.
Opeens keek ik naar Olivia.
"Olivia wil jij misschien .."
Ik stopte even en zocht de woorden.

"Over een paar maanden met me mee naar de dokter?"

Olivia Elaine Newton

Ik kijk Merel even aan '' maar natuurlijk wil ik dat '' zeg ik dan met een glimlach tegen Merel.

Merel :

Ik knikte "Dat is dan geregeld." zei ik met een gemaakte glimlach.

Ik pakte Olivia's hand beet en begon te rennen.
Ik had even zin in wat lol.

Olivia Elaine Newton

Ik begon te lachen en rende vrolijk met Merel mee, gelukkig kon ik in deze jurk wat makkelijker rennen anders had ik het wel wat voor mij gevonden om te vallen of iets.
Uiteindelijk glijd ik toch nog uit, ik blijf op de grond liggen en begin te lachen.
'' Modder toch .. '' zeg ik dan lachend.

Merel :

Ik viel naast haar en schoot in de lach.
Edward en Ivon kwamen aangelopen en keken elkaar even aan.

Ik begon nog harder te lachen.

Olivia Elaine Newton

Ook ik moest nog harder lachen door de gezichten van Edward en Ivon.
Daar lagen ik en Merel dan samen te lachen, ook dit was een tijdje geleden dat ik zo erg gelachen had.
De tranen lopen over mijn wangen heen van het lachen.

Merel :
Ivon stond voor me en pakte mij hand om me overeind te helpen.
Ik knikte en kwam overeind.
"Kom dames we gaan ontbijten." zei Edward met een glimlach.

We liepen samen binnen naar de eetzaal.
De koning en koningin waren er niet.
Hun waren bij een staatsbezoek.
Dus we hadden vandaag het met ons vieren te zeggen.

Olivia Elaine Newton

Dit keer zij Edward het gebed en toen begonnen we met eten.
Toen ik een hapje wou nemen zag ik de ring weer, ik moest weer denken aan gisteravond.
Ik begon een beetje te glimlachen maar at rustig door.

Merel :
Voor ik het wist werd ik weer misselijk.
Edward keek me even met een rare blik aan.
"Merel gaat het ?" vroeg die.
Ik schudde mijn hoofd en schoof de stoel naar achteren.
Ik stond op en rende weer naar de hal.

Toen het eindelijk weer over was liep ik rustig terug.
Edward keek bezorgd naar me.
"Moet je niet naar een dokter."
Ik begon te blozen.

"Nee dat hoeft niet " Zei Ivon snel.

Olivia Elaine Newton

Ik vond het wel een beetje sneu dat Merel elke keer zo misselijk was.
Na een tijdje waren we klaar met eten, Edward moest weer even wat zaken gaan regelen en Ivon en Merel waren even naar boven gegaan.
Ik liep naar buiten toe in de regen, ik begon wat te zingen .. iets wat ik nooit echt eerder in mijn leven had gedaan.
Plots hoor ik gerommel, ik kijk op en zie een koets aan komen rijden.
Hij stopt voor het paleis, de koetsier maakt de deur open.
Wat nieuwsgierig blijf ik staan kijken wie er uit zou komen.
Opeens komt mijn moeder uit wat zou zij hier moeten ?! denk ik dan.
Ik verstop me even wat en kijk, ze gaat naar binnen toe.
Zachtjes loop ik er op een afstandje achteraan, ze gaat bij Edward het kantoor in.
Ze slaat de deur dicht wat zou ze nu weer bij Edward moeten ? denk ik dan.
Ik begin een beetje in paniek te raken .. mijn ouders betekende nooit iets goeds.
Ik loop uiteindelijk maar weer naar beneden, ik besluit eens de bibliotheek in te gaan.
Ik zoek een boek uit en begin met lezen.

Merel :

Ivo hielp me even met opfrissen.
Ik voelde me echt niet goed en ging op bed liggen.
"Moet er echt geen arts komen ?"
Ik schudde mijn hoofd.
"Nee het is goed zo."
Ik kroop in elkaar en deed mijn dekens over mij heen.

"Ik ga even na de bibliotheek." zei Ivon.
ik knikte.
Ik begreep dat die ook verder met zijn werk moest.
"Ik zal een dienstmeisje inlichten om een paar keer bij je te komen kijken."
Dat was erg lief van hem.

Ik zag het licht door het raam heen komen.
Mij ogen voelde zwaar aan.
Mijn buik deed wat pijn en mijn maag voelde ook niet goed aan.

Mijn ogen werden steeds zwaarder en zwaarder.
Ze sloten en ik viel rustig in slaap.

Olivia Elaine Newton

Ik zit heel diep in mijn boek als er opeens iemand binnen komt.
Ik schrik me rot maar zie dan dat het Ivon is.
Ik sta op '' ik zal even ergens ander zitten, dan kan jij rustig aan je werk '' zeg ik dan met een kleine glimlach.
Hij kijkt me even aan '' is er iets ? '' zegt hij dan.
'' Nee '' zeg ik dan, maar het klonk nogal nep.
'' Ach het is niets belangrijks '' zeg ik dan .. alhoewel ik me toch wel zorgen maak wat mijn moeder nu weer wilt doen..
Ik loop de bibliotheek uit en ga naar mijn kamer toe, onderweg kom ik mijn moeder tegen.
Ze kijkt me met een nogal aparte blik aan en loopt dan door zonder iets te zeggen.
Ik loop naar het kantoor van Edward en zie hem verslagen voor zich uit zitten kijken '' wat is er ? '' vraag ik dan bezorgd.
Geschrokken kijkt hij op '' niets hoor '' zegt hij dan, maar ik hoor aan zijn stem en zie het aan zijn gezicht dat hij liegt.
'' Vertel op Edward '' zeg ik dan, ik loop zijn kantoor wat verder in.
'' Nee Olivia .. '' zegt hij dan, het lijkt wel alsof hij me geen pijn wilt doen of niet teleurstellen.
'' Edward alsjeblieft, wat deed mijn moeder hier ? '' zeg ik dan wat ongeduldig .. wat zou er toch gebeurd zijn dat hij zo bezorgd en geschrokken keek ? denk ik dan bij mezelf.
Hij zucht even.
'' Sluit de deur en ga zitten '' zegt hij dan.
Ik doe wat hij vraagt.
Hij zoekt even naar de juiste woorden '' Olivia .. je moeder heeft iets in de wet gevonden, zolang zij of jou vader iets niet ondertekenen mogen wij niet trouwen .. daarbij wil ze verhalen over je gaan verspreiden waardoor je heel wat omlaag word gehaald .. dat gebeurd alleen als ik met je trouw .. '' zegt hij dan, de tranen springen in mijn ogen .. waarom moeten dit soort dingen mij altijd overkomen ? denk ik dan.
Ik sta op en loop het kantoor uit, Ivon staat voor de deur en kijkt me verbaasd aan.
Snel loop ik huilend door.

Merel :

Het licht scheen in mijn ogen en ik werd weer langzaam wakker.
Een dienstmeisje stond in mijn kamer en wou net weg lopen.
Ze schrok toen ze zag dat ik wakker werd.
Ik ging rechtop zitten.
"U hoeft niet te schrikken." zei ik snel.
het meisje glimlachte en liep de kamer uit.

Ik rekte me even goed uit.
het beetje slaap deed me goed.

Olivia Elaine Newton

Ik loop huilend naar buiten toe, de koets was al weer verdwenen met mijn moeder er in.
Ik loop richting het bos en ga daar ergens op een boomstronk zitten.
Het voelde net alsof mijn hart er ruw uitgerukt was en in duizenden stukjes was gebroken.
Zo hard als dit had ik nog nooit gehuild, eindelijk dacht ik eens dat mijn leven goed zou verlopen .. maar dan gebeurt dit ..

Merel :

Een borstel lag op een kastje naast me.
Met mijn vingers ging ik over het mooie versierde gedeelte en pakte hem.
Ik gin langzaam door mijn haar.
Mijn haar krulde helemaal en begon de glinsteren.

Ik keek even in de spiegel.
Ik deed mijn haar maar los.
En deed mijn schoenen aan.
Ik deed de deur open en gin de hal in.
Ik liep langzaam.
Opeens stopte ik.
Robin stond voor me in zijn harnas.
Hij pakte zijn zwaard en maakte een buiging.
"uwe majesteit ik zal u beschermen en verdedigen tot mijn dood , Ik zal u begeleiden en u lief hebben tot in de eeuwigheid."
Ik begon te lachen en maakte een gebaar dat die omhoog moest komen.
"Bij deze benoem ik u ridder Robin de ridder van het koninklijk paar."

Robin schoot ook in de lach en gaf me een knuffel.
"Hoe gaat het met je , ik hoorde dat je ziek was ?"
Ik schudde mijn hoofd.
"Nee ik ben gezond ziek." glimlachte ik.

Robin keek me even verward aan en kwam naast me lopen.
Ik wou het hem nog niet vertellen tot ik het zeker wist.
"Ik ben verliefd dat is een gezonde ziekte hoor."
Robin begreep hem en begon te lachen.

"Mag ik u vergezellen bij deze wandeling?"
Ik knikte "Maar natuurlijk Ridder Robin."

Olivia Elaine Newton

Ik til mijn benen op en sluit mijn armen er omheen, hartverscheurend blijf ik huilen.
'' Waarom ? '' roep ik voor ik het weet huilend uit.
Spontaan begint het wat te onweren, ik schrik me even rot maar blijf dan toch zitten.